Vanuit Belgrado reizen we af naar Trstenik. Een piepklein dorpje ten zuidwesten van Belgrado. Hier worden we verwacht bij Goran en Goca, de oom en tante van dezelfde Veljko. De ontmoeting is hilarisch, en niet in de laatste plaats omdat Goran en Goca geen woord Engels spreken. Eerste indruk van de man des huizes: een grote, joviale man die wel van een borrel houdt.
Goran is duidelijk zenuwachtig, maar roept dat wij vooral relaxed moeten zijn. Hij probeert met handen en voeten te communiceren en het frustreert hem dat hij niet duidelijk kan maken wat hij ons wil zeggen. Gelukkig is de redding nabij. Binnen 15 minuten komt Korana binnen rennen, een huisvriendin van het gezin en tevens journaliste. Zij spreekt goed Engels en via haar kunnen we dan eindelijk communiceren. Goran begrijpt absoluut niet wat we komen doen in het kleine gat. Wat is er nou interessant aan het leven dat zij leiden? En waarom wil je in hemelsnaam naar Medvedja, het nabijgelegen dorp waar geen hond te beleven is.. Nou ja, honden genoeg eigenlijk, denk dat we wel 50 zwerfhonden zijn tegengekomen en nog 50 dode , uitgevreten langs de weg. Gelukkig ben ik een grote hondenliefhebster…….
We verblijven in het plaatselijke hotel. Grappig detail: we zijn de eerste buitenlandse gasten ooit! Die avond arriveert een zakenrelatie van Goran in het hotel. Een Bosnische Serviër. Joep kan het niet laten om over de oorlog te beginnen. In eerste instantie gaat het over de NAVO bombardementen in 1999. Bij een bombardement van de plaatselijke brug zijn hier 6 burgers omgekomen. Met trots wordt verteld hoe de Serviërs onrecht is aangedaan in het conflict rondom Kossovo. Joep vraagt de Bosnische Serviër naar de oorlog van 1992, Srebrenica, Dutchbat en de massagraven van mannelijke moslims. De man vertelt dat wij in het Westen de feiten verkeerd gepresenteerd hebben gekregen. Een oorlog lijkt weinig waarheden te hebben, maar vooral veel perspectieven. Op Joep’s vraag ‘What do you think of the Dutch people now after the war?’ antwoord de man ‘The same as before, …they are good footballplayers’ .
