Door een Nederlands stel, dat we ontmoetten op onze weg door Pakistan, waren we al warm gemaakt voor Hampi. Superlatieven schoten te kort bij het beschrijven van deze geheime kampeerspot aan een stil en (haast onmogelijk) schoon meer. Zonder coördinaten gaan we op avontuur en we hopen dat deze plek zich automatisch aan ons zal openbaren.
Hampi is een toeristendorp tussen de ruines van Vijayanagara-stad. Ooit de hoofdstad van het Vijayanagararijk, dat van 1336 tot 1646 het hele zuiden van India besloeg en daarmee het grootste koninkrijk is dat India ooit gekend heeft. Omringd door Moslimssultanaten moet het benadrukken en beschermen van de Hindu religie een centrale rol hebben gespeeld, want bij aankomst struikelen we zowat over de tempels. In een landschap van grote granieten keien wanen we ons op de set van India Jones and the Temple of Doom.
Ondanks boekjes en gidsen worden we niet echt wijzer van wat we nou eigenlijk zien. Veel tempels zijn gewijd aan de verschillende goden binnen het Hindoeïsme. Bij de vraag om nadere uitleg worden we (net als in andere heilige plekken) overspoeld door uiteenzettingen over de stambomen van specifieke goden met niet uit te spreken namen. We zijn de draad snel kwijt en het is hier te warm om hem weer op te pakken. De bouwwerken doen sterk denken aan plaatjes van Midden- Amerikaanse indianen tempels, maar van diepgaande inspirerende geloofsopvattingen zoals bij de Maya’s of Inca’s is hier weinig meer te bekennen.
Na twee dagen kamperen te midden van een fantastische bananenplantage, besluiten we de zoektocht naar de geheime kampeerspot door te zetten. Gelukkig zijn onze Zwitserse vrienden uit Agonda gearriveerd met een extra tip “Het meer schijnt aan de andere kant van de rivier te liggen. Voorbij de plek waar mensen zwemmen”. Met twee 4x4 monsters cruisen we 2 uur lang door verschillende Indiase gehuchten om uiteindelijk uit te komen bij de natte droom van elke ‘overlander’. Een adembenemend schoon meer met helemaal niemand behalve wij. Oké dan…. nog 1 iemand. Een ‘alles-regel-mannetje’ dat ons, vanuit zijn dorp, op zijn brommer gevolgd is en bij aankomst vraagt of hij BBQ vlees en koude Kingfishers voor ons moet regelen…
