Boe boe, we gaan naar huis. Het zit er nu echt op. Stiekem hebben we wel heel veel zin om iedereen weer te zien. Onze laatste week brengen we door in Hua Hin, de Koninklijke kustplaats. Nog even genieten van … Continue reading
Category Archives: Geen categorie
Zomaar
Soms word je in je leven getrakteerd op een magische ervaring. Zo’n moment dat alles klopt. Zo’n moment dat je overal kippenvel hebt en het lijkt alsof je één bent met de wereld om je heen. Op zo’n moment overheersen … Continue reading
Berry berry nice!
‘We are on our way to Kerela, where in Kerale should we go?’ vragen we in een wegrestaurant, iets voordat we India’s meest zuidelijke provincie binnenrijden. ‘To the black bitch, berry berry nice!’ zegt de donkerbruine ober vriendelijk. Even kijken … Continue reading
Insh’Allah
Het spannendste deel van de reis komt dichterbij … Na Shiraz begint namelijk het gevreesde Balochistan. Desolaat, gevaarlijk en groot. ‘Het zou toch wel lekker zijn als onze auto een goede onderhoudsbeurt krijgt voordat we de Balochistan trip maken’, zeggen … Continue reading
The Tourist Hunter
Na ons eerste uur slenteren door Esfahan stapt een jonge, goed verzorgde man plotseling op ons af. Of we even tijd hebben om te kletsen ..‘because I’m a tourist hunter’. We barsten in lachen uit. Met deze beroepsgroep waren wij … Continue reading
Zandbak vol sterren
Na de gezellige dagen Teheran en dus ook een aantal dagen roet happen, is het tijd voor frisse lucht! Op de kaart hebben we een groot zoutmeer gespot op de route van Teheran naar Esfahan, dit lijkt ons een mooi … Continue reading
Is het waar wat ze zeggen?
Yeah! Daar zijn we dan! We hebben het tweede gebouw van onze auto-sticker behaald! Na onze eigen vertrouwde Domtoren zijn we dan nu op Azadi (vrijheids) Square in Teheran. Een kwart van de reis (in kilometers) zit erop. Zodra we … Continue reading
Spek op uwen poep…
In Koy ontmoeten we een Belgisch koppel, Thomas en Lydwin dat de wereld rondfietst (!). We bedenken samen naar Tabriz te gaan en natuuuuurlijk past dat gemakkelijk in/op/voor de auto, 4 personen, 2 fietsen en de bagage… Tsja, ons aanpassingsvermogen … Continue reading
De as van het kwaad…
De verwachte moeilijkheden aan de grens blijven uit. Geen paranoïde controles en Jack Bauer achtige verhoren. Het duurt 45 minuten en dan zijn we binnen. Daar gaat ie dan; rijdend in de kern van het kwaad. “Welcome to the Islamic … Continue reading
Oma Doğan
‘Woont de oma van Nuray hier niet ergens?’ vraag ik aan Ilse. We rijden door centraal Turkije en vragen ons af hoe het leven achter deze snelweg eruit ziet. Een paar smsjes later blijkt inderdaad dat we slechts 80 km … Continue reading
Je maakt een grapje…
17 oktober ‘ 12 Göreme, Cappadocia, Turkije Sprookjeslandschap, sterrenhemel, champagne koud, muziekje aan, kampvuurtje knettert en de ring kwam na weken tevoorschijn uit de dop van Joep zijn deodorant….. Ilse: “Je maakt een grapje… Je maakt een grapje… Je maakt een … Continue reading
Er was eens … Cappadocia
Een kruising tussen tussen Lord of the Rings en de Efteling. Niet eens het decor van, maar het sprookje zelf. Er was eens Cappadocia. Do we need to say more?