Insh’Allah

Het spannendste deel van de reis komt dichterbij …  Na Shiraz begint namelijk het gevreesde Balochistan. Desolaat, gevaarlijk en groot. ‘Het zou toch wel lekker zijn als onze auto een goede onderhoudsbeurt krijgt voordat we de Balochistan trip maken’, zeggen we tegen elkaar in de auto onderweg naar Shiraz.   ‘..en het zou ook wel erg leuk zijn als we nog een nachtje bij een wat traditioneler Iraans gezin kunnen verblijven’.

Wanneer we even stoppen bij een wegrestaurant worden we aangesproken door Yavad, een vrolijke Iraniër. Na een kletspraatje vraagt hij ons of er nog iets aan de auto moet gebeuren. Hij is namelijk automonteur bij de Bosch Car Service in Shiraz en kan makkelijk een onderhoudsbeurt doen. Aanvankelijk zijn we nog wat terughoudend. Dan, na 10 minuutjes kletsen, telefoneert Yavad even met zijn vrouw.  Ze zouden zeer vereerd zijn wanneer we bij hun gezin willen verblijven. Toeval? Insh’Allah? Geluk? Waarschijnlijk een combinatie van alle drie. We besluiten op het aanbod in te gaan!

Het huis ligt in een achterbuurt van Shiraz waar we enigszins argwanend worden aangekeken. Yavad blijkt bij zijn ouders te wonen en thuis is het een drukte van jewelste. Op de vloer van de entree kamer, ter grote van een klaslokaal, ligt een groot Perzisch tapijt. Aan de zijkant staan wat meubeltjes opgesteld. Ik krijg een droge, ruwe hand van vader Javad. Hij werkt in de bouw. Ilse krijgt een hand van moeder Javad. De befaamde Shiraz druiven worden geserveerd. Maar van een wijntje is echt geen sprake. We zijn te gast bij een traditioneel Moslim arbeidersgezin. Ook binnen blijven hoofddoeken om. Zelfs als we in Yavad’s domein zijn.

In de pijpenla kamer van onze gastheer zitten we wat onhandig op de bank.  Aardige opmerkingen worden wederzijds uitgewisseld, gevolgd door kleine stiltes. Pas als de vrouw van Yavad het grondlaken te voorschijn haalt, breekt het ijs. In kleermakerszit nuttigen we een fantastisch diner met een select gezelschap. Het is de herkenbare smaak van een hele dag werken in de keuken. We zijn helaas snel moe na een bijzondere avond met veel indrukken. ‘Natuurlijk’ stelt Yavad zijn kamer beschikbaar aan ons. Zijn kamer, want een bed heeft hij niet. Daar is zijn domein te klein voor.

Iraanse gastvrijheid is van alle soorten en maten.

En Oh ja, dan was er ook nog het tripje naar Persepolis. Wow!