Familie Langen op Rijst…

Vol verwachting staan we in de vroege morgen in zomerjurkje en korte broek zwetend op KL Sentral op vader en moeder Langen te wachten. Natuurlijk kan Joep zijn plas niet ophouden en moet hij NU naar het toilet! Ik jaag hem richting toilet “opschieten dan, ze kunnen elk moment uit de gate komen! Speed-plassen en terugrennen richting gate!”. Maar nee hoor op het ‘moment suprême’ staat Joep nog gezellig uit te druppelen. Een blik op de lege bagageband doet vermoeden dat we ze gemist hebben. Maar dan horen we een luid, bekend moeder- gilletje achter ons, daar zijn ze dan! Vader Ruud heeft het zweet al op z’n voorhoofd staan, poeh wat een overgang van ijskoud NL naar oververhit Maleisië!

Wij zijn nog helemaal in extase over de schoonheid van KL na smerig India. Mensen die je aankijken als ze tegen je praten en zelfs lachen. Schone straten, schone toiletten. Supermarkten waar alles te koop is, wow! Vol energie verkennen we samen KL. Charlotte huppelt letterlijk de stad door, zo blij als ze is haar kinderen weer bij zich te hebben. Ruud is minstens zo blij en blijft maar op drankjes en etentjes trakteren. Het feest gaat helemaal los als broertje Tim en schone zus Maartje een dag later aankomen met zuurkool, worst en Nederlandse kaas! Wat zijn we stiekem gelukkig met dat waar we gewend aan zijn.

Tim en Maartje hadden het reisschema al gemaild. Dat gaf ons “shanti shanti-brein” gelegenheid om  mentaal om  te schakelen. Het zorgvuldig geplande  reisschema gaat van bijzondere oerjungle tot traditionele theeplantages. We zijn duidelijk niet meer gewend aan dit tempo van reizen en uitgeven.  In krap een week draaien we ons maandbudget  er doorheen. Incidentele financiële injecties van die pappa en die mamma houden ons toch op de been. Het ontbreekt ons deze 2 weken werkelijk aan niets en we pikken dankbaar een graantje mee van alle luxe en weelde.  Werkelijk niets? Ok, we missen ons witte monster. Die mogen we na 3 dagen havenbullshit gelukkig weer in onze armen sluiten.